Suchość pochwy w ciąży - tabletki dopochwowe, globulki i żele. W ciąży można stosować bardzo wiele środków do nawilżania pochwy, które skutecznie likwidują problem suchości. Są dostępne w kremach, żelach, globulkach i tabletkach dopochwowych. Zawierają kwas hialuronowy, kwas mlekowy, niekiedy środki zapobiegające infekcjom.

Stany zapalne pochwy, a także związane z tym choroby kobiecych narządów płciowych stanowią obecnie jedną z najczęstszych przyczyn zgłaszania się kobiet do lekarza w trybie pilnym. Niezwykle trudnym okresem predysponującym do występowania infekcji pochwy jest ciąża. Kobiety ciężarne często zgłaszają występowanie upławów z pochwy, swędzenie i/lub pieczenie sromu. Zapaleniu pochwy w ciąży sprzyja przewlekłe przekrwienie śluzówki dróg rodnych oraz spadek odporności organizmu kobiety. Za upławy w ciąży odpowiadają również zmiany hormonalne. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowanej terapii stanowią kluczowe elementy leczenia skojarzonego. Stany zapalne pochwy, a także związane z tym choroby kobiecych narządów płciowych stanowią obecnie jedną z najczęstszych przyczyn zgłaszania się kobiet do lekarza w trybie pilnym zarówno w ciąży, jak i poza nią [1]. Jest to problem niezwykle uciążliwy, obniżający komfort życia, wprawiający w zakłopotanie, a nawet powodujący czasową niedyspozycyjność. Wiadomo, że powikłania zdrowotne spowodowane zlekceważeniem występujących objawów zapalenia pochwy mogą być poważne – od powikłań pooperacyjnych po niepłodność, zakażenie układu moczowego czy wyższe ryzyko poronień i porodów przedwczesnych [1, 2]. Zapalenia żeńskich narządów płciowych należą do najczęściej występujących infekcji, szczególnie u kobiet w okresie prokreacyjnym. Tę bardzo szeroką grupę chorób zwykle dzieli się na zapalenia dolnego odcinka narządów płciowych, to jest sromu, pochwy i szyjki macicy, oraz na zapalenia narządów leżących w jamie brzusznej: macicy, jajowodów, jajników i przymacicz. Do pierwszej grupy zapaleń zalicza się zapalenia pochwy i szyjki macicy, często spotykane w codziennej praktyce położniczo-ginekologicznej. Przykładem choroby z tej grupy może być zapalenie rzęsistkowe, którego kliniczne objawy występują u 15–20% kobiet, a które można wykazać za pomocą badań laboratoryjnych. Do drugiej grupy infekcji (wewnątrzotrzewnowych) należą zakażenia pooperacyjne występujące zarówno po zabiegach ginekologicznych, jak i po operacjach chirurgicznych w obrębie miednicy. Potwierdzeniem tego faktu są, jak się wydaje, zawyżone doniesienia o 85-proc. ryzyku rozwoju zakażenia po cięciu cesarskim wykonywanym bez osłony antybiotykowej i 64-proc. ryzyku wystąpienia zakażeń u pacjentek po przezpochwowym usunięciu Mikroflora pochwy i szyjki macicy Jałowy w prawidłowych warunkach górny odcinek kobiecych narządów płciowych na poziomie szyjki macicy jest oddzielony od odcinka dolnego, skolonizowanego przez liczne mikroorganizmy. Mikroflora pochwy i szyjki macicy ma zasadnicze znaczenie dla rozwoju infekcji wstępujących. Prawidłowa flora bakteryjna zabezpiecza przed rozwojem szczepów patogennych, nieprawidłowa zaś stanowi najczęstszy punkt wyjścia rozwoju infekcji wstępujących. W warunkach prawidłowych w 1 g wydzieliny pochwowej znajdują się miliardy bakterii. W ostatnich latach wykazano jednak, że w pochwie pozornie zdrowych kobiet mogą się znajdować różne bakterie, zarówno tlenowe, jak i beztlenowe. Mikroflora okolicy pochwy i sromu to zbiór populacji wielu gatunków żywych organizmów egzystujących w okolicach narządu rodnego kobiet. Prawidłowa biocenoza zmienia się w poszczególnych okresach życia kobiety i zależy od czynników endogennych i egzogennych [3]. Prawidłowy skład bakteryjny odgrywa kluczową rolę w zachowaniu homeostazy układu moczowo-płciowego. W warunkach fizjologicznych występują przede wszystkim bakterie beztlenowe oraz w zdecydowanej mniejszości bakterie tlenowe i grzyby. Mikroflora pochwy charakteryzuje się znaczną dominacją pałeczek kwasu mlekowego, zwanych także pałeczkami Döderleina – Lactobacillus (L. acidophilus, L. crispatus i L. jensenii, L. iners, L. fermentum, L. plantarum, L. brevis, L. casei, L. catenaforme, L. delbrueckii i L. salivarius) [3, 4]. Według badań bakterie z rodzaju Lactobacillus stanowią ponad 95% całościowego ekosystemu pochwy. Przyczyniają się do stworzenia i utrzymania warunków nieprzyjaznych dla patogenów. Metabolizują obecny w komórkach nabłonkowych glikogen do kwasu mlekowego, co przyczynia się do utrzymania prawidłowego pH o wartości ok. 3,8–4,5. Dodatkowo bakterie te dzięki silnym właściwościom adherencji przylegają do nabłonka pochwy, ściśle pokrywając jego powierzchnię, dzięki czemu staje się on trudny do skolonizowania przez drobnoustroje chorobotwórcze. Pałeczki kwasu mlekowego, wytwarzając bakteriocyny i substancje bakteriocynopodobne, nadtlenek wodoru, posiadają zdolności enzymatycznej degradacji DNA lub rRNA drobnoustrojów potencjalnie chorobotwórczych, co powoduje zahamowanie namnażania patogenów w organizmie. W skład pozostałego ekosystemu pochwy wchodzą także inne mikroorganizmy, z których można wyodrębnić ok. 100 rodzajów. W warunkach fizjologicznych stosunek bakterii tlenowych do beztlenowych wynosi 2:5 [5]. Oprócz pałeczek z rodzaju Lactobacillus okolice narządów rodnych zasiedlają bakterie z rodzajów: Enterococcus, Bacteroides, Corynebacterium, Peptostreptococcus, Bifidobacterium (np. Clostridium spp.), Staphylococcus spp., Streptococcus β-hemolizujący, E. coli, Klebsiella spp., Ureaplasma urealyticum. Z kolei do najczęstszych rodzajów grzybów spotykanych w pochwie należy rodzaj Candida [5]. Na odczyn prawidłowego pH pochwy wpływa ilość bakterii z rodzaju Lactobacillus, które wytwarzają kwas mlekowy, a także ilość zmagazynowanego glikogenu w komórkach nabłonka pochwy, który jest przetwarzany przez bakterie Lactobacillus w kwas mlekowy. Ważna jest także ilość produkowanych przez te bakterie innych kwasów organicznych. Obecność kwasów organicznych utrzymuje pH pochwy na poziomie poniżej 4,5, co powoduje adhezję bakterii Lactobacillus do nabłonka pochwy, a w rezultacie wpływa na prawidłowy skład biocenozy pod względem jakościowym i ilościowym. Kwasy organiczne działają hamująco na rozwój w pochwie patogennych mikroorganizmów, które potrzebują środowiska o pH > 4,5. Do czynników, które obniżają odczyn pH pochwy, można zaliczyć: estrogeny egzogenne, preparaty mające w składzie bakterie z rodzaju Lactobacillus, preparaty z kwasem askorbinowym i kwasem mlekowym. Wśród czynników wpływających na wzrost odczynu pH pochwy w zakresie 4,5–6,0 zalicza się: nieprawidłowy skład mikroflory pochwy, okres przedpokwitaniowy i pomenopauzalny. Negatywny wpływ na pH pochwy mają także: długotrwałe stosowanie antykoncepcji doustnej i dopochwowej, cukrzyca, częste irygacje pochwy, detergenty, produkty kosmetyczne, przyjmowanie antybiotyków, kontakty seksualne bez zabezpieczenia barierowego w postaci prezerwatywy (wpływ zasadowego odczynu nasienia). Wartość pH powyżej 6,0 jest czynnikiem predysponującym do rozwoju stanu zapalnego szyjki macicy, infekcji pochodzenia rzęsistkowego oraz bakteryjnego [3, 6]. Anatomia żeńskich narządów płciowych Anatomia żeńskich narządów płciowych wytwarza barierę mechaniczną, która zapobiega dalszej penetracji patogenów w głąb pochwy. Srom wraz ze wzgórkiem łonowym należą do zewnętrznych narządów płciowych kobiety. Wyróżnia się wargi sromowe większe, wargi sromowe mniejsze, przedsionek pochwy, łechtaczkę, spoidło przednie i tylne, wędzidełko warg sromowych i napletek łechtaczki. Przylegające do siebie fałdy sromu chronią wejście do pochwy, a także stwarzają odpowiednie warunki bytowania fizjologicznej flory bakteryjnej pochwy pod względem temperatury i wilgotności. Wargi sromowe większe są pokryte naskórkiem, który posiada gruczoły łojowe, potowe oraz mieszki włosowe. Wargi sromowe mniejsze to parzyste, nieowłosione fałdy pokryte nabłonkiem paraepidermalnym, zawierające gruczoły łojowe i potowe. Wspólnie z wargami sromowymi większymi zamykają szparę sromu. Pochwa jest kanałem, który pokrywa nabłonek paraepidermalny zawierający glikogen. Wejście do pochwy u kobiet niewspółżyjących zamyka błona dziewicza. Pochwa jest zbudowana z mięśni gładkich i błony śluzowej, która wykazuje liczne pofałdowania. Pałeczki z rodzaju Lactobacillus i Corynebacterium rozkładają obecny w pochwie glikogen do kwasu mlekowego i kwasu octowego, co umożliwia utrzymanie prawidłowego środowiska pochwy (pH 3,5–4,1), które gwarantuje ochronę przed patogenami [7]. Wydzielina pochwowa jest fizjologicznym przejawem prawidłowo funkcjonującego układu rozrodczego kobiety. Dzięki jej obecności możliwe jest samooczyszczanie i wydalanie na zewnątrz złuszczonego naskórka lub patogenów. Jej konsystencja i kolor zależą od wielu czynników, od momentu cyklu menstruacyjnego, diety, stopnia podniecenia seksualnego czy obecności zakażenia [6]. Waginoza bakteryjna Waginoza bakteryjna jest jedną z najczęściej diagnozowanych infekcji dróg rodnych. Zakażenie zwykle występuje u kobiet w wieku od 15 do 44 lat. Przypuszcza się, że przynajmniej raz w życiu każda kobieta zmagała się z dolegliwościami wywołanymi przez bakteryjne zapalenie pochwy. Typowymi objawami infekcji bakteryjnej są: świąd, upławy i wydzielina pochwowa o nieprzyjemnym, rybim zapachu. Kobiety zgłaszają się do lekarza z bólem w podbrzuszu, objawami dysurycznymi oraz pieczeniem pochwy. Nieprawidłowy skład flory fizjologicznej pochwy skutkuje mniejszą produkcją nadtlenku wodoru, co prowadzi do namnażania bakterii beztlenowych. Taki stan w konsekwencji prowadzi do powstawania stanu zapalnego błony śluzowej. Rozpoznanie waginozy bakteryjnej opiera się głównie na ocenie odczynu pH. Za pomocą papierka lakmusowego umieszczonego w pochwie na kilkanaście sekund można zauważyć wzrost pH powyżej 4,7. Rozpoznanie bakteryjnego zakażenia pochwy polega na ocenie środowiska pochwowego za pomocą skali Kuczyńskiej, skali Amsela i skali Nugenta. W praktyce najczęściej stosowana jest skala Amsela, która opiera się na występowaniu trzech kryteriów spośród czterech: jednorodnej wydzieliny pochwowej, odczynu pH pochwy powyżej 4,5, specyficznego rybiego zapachu, wzmagającego się po stosunku płciowym lub po dodaniu do wydzieliny pochwowej 10-proc. wodorotlenku potasu, uwidocznienie w preparacie mikroskopowym obecności komórek jeżowych (clue cells). Skuteczną formą leczenia jest zastosowanie preparatów mających w składzie antybiotyki i chemioterapeutyki. Nieleczona waginoza bakteryjna może powodować zapalenia narządów miednicy mniejszej (pelvic inflammatory disease – PID), wywoływać poronienia, przedwczesne pęknięcie błon płodowych (premature rupture of membranes – PROM), poród przedwczesny, a także zapalenia błony śluzowej mięśnia macicy [3, 4, 8, 9]. Do czynników ryzyka rozwoju infekcji narządów płciowych zalicza się stosunki płciowe, wczesne pierwsze kontakty seksualne, wielokrotną zmianę partnerów seksualnych oraz niewłaściwą higienę i sposób odżywiania. Infekcja narządów płciowych zazwyczaj występuje w wyniku zaniedbań higienicznych, uszkodzeń mechanicznych lub zakażeń. Higiena intymna W odniesieniu do higieny ważną rolę odgrywają środki higieniczne miejsc intymnych, właściwe osuszanie narządów płciowych po kąpieli oraz w czasie korzystania z ubikacji, podmywanie i wycieranie się w kierunku od przodu do tyłu. Istotną rolę w profilaktyce zakażeń narządów intymnych odgrywa higiena w momencie kontaktu seksualnego. Przed współżyciem u obojga partnerów zaleca się kąpiel w celu mechanicznego usunięcia patogenów znajdujących się na powierzchni skóry. Ta sama czynność jest ważna także po zbliżeniu seksualnym wraz z koniecznością skorzystania z toalety w celu prewencji przed infekcjami dróg moczowych [10–14]. Do czynników destabilizujących mikroflorę pochwy zalicza się irygację pochwy. Zabieg ten zwiększa ryzyko zakażenia bakteryjnego pochwy oraz wpływa na rozwój schorzeń zapalnych miednicy mniejszej. Częsta irygacja pochwy obniża płodność, wpływa na wzrost prawdopodobieństwa wystąpienia ciąży ektopowej, a także zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia porodu przedwczesnego. Z badań wynika również, że nawykowe korzystanie z bidetów destabilizuje mikroflorę bakteryjną pochwy oraz sprzyja rozwojowi infekcji intymnych wywołanych przez bakterie kałowe i inne patogeny [15–18]. Preparaty do higieny intymnej występują w różnych postaciach, takich jak płyny, żele, emulsje lub pianki. Produkty mające w składzie korę dębu, korę wierzby, liść orzecha włoskiego, liść szałwii lekarskiej, ziele rzepnika, korzeń kobylaka mają działanie ściągające. Funkcję odkażającą posiadają preparaty z olejkami: eukaliptusowym, goździkowym, lawendowym, miętowym, rumiankowym, tatarakowym, terpentynowym oraz tymiankowym. Szybsze gojenie jest możliwe dzięki obecności alantoiny, a nawilżająco działają środki higieny intymnej z zawartością D-pantenolu, lanoliny oraz kwasu hialuronowego. Substancje czynne zawarte w preparatach do higieny intymnej oprócz właściwości ochronnych mają działanie nawilżające i natłuszczające skórę i śluzówkę. Preparaty do higieny intymnej odbudowują prawidłowy odczyn pH pochwy oraz łagodzą świąd i podrażnienia [19–22]. Środki do higieny, które powodują destabilizację flory bakteryjnej pochwy, zawierają substancje syntetyczne koloryzujące, konserwujące i aromaty. Niektóre preparaty mające w składzie pochodne formaldehydu, ropy naftowej, alkoholu etylowego czy substancje powierzchniowo czynne mogą działać drażniąco oraz wysuszająco na śluzówkę okolic intymnych. W konsekwencji zwiększa to ryzyko występowania infekcji intymnych [19, 23]. Infekcje w ciąży Niezwykle trudnym okresem predysponującym do występowania infekcji pochwy jest ciąża. Kobiety ciężarne często zgłaszają występowanie upławów z pochwy, swędzenie i/lub pieczenie sromu. Występowaniu zapalenia pochwy w ciąży sprzyja przewlekłe przekrwienie śluzówki dróg rodnych oraz spadek odporności organizmu kobiety. Za upławy w ciąży odpowiadają również zmiany hormonalne. Hormony ciążowe mogą zmieniać pH pochwy na zasadowe, co sprzyja zakażeniom grzybiczym i bakteryjnym. Rozwojowi grzybów i namnażaniu się bakterii zapobiega kwaśne środowisko pochwy. W ciąży często występują grzybice pochwy wywołane drożdżakiem Candida albicans. O wiele niebezpieczniejsze dla płodu są jednak infekcje bakteryjne lub rzęsistkowe pochwy [23]. Nieleczone bakteryjne zapalenie pochwy we wczesnych miesiącach ciąży grozi poronieniem, a w ciąży zaawansowanej może prowadzić do przedwczesnego pęknięcia pęcherza płodowego i porodu przedwczesnego. Powikłaniem nieleczonego przewlekłego zapalenia pochwy mogą też być: zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie przydatków, nawracające zapalenia dróg moczowych. Leczenie infekcji pochwy może być skuteczne wyłącznie podczas jednoczasowego leczenia partnera seksualnego. W przeciwnym razie zapalenie pochwy może nawracać z powodu ponownego zarażania się od partnera podczas kontaktów seksualnych. Najczęstsze infekcje pochwy w ciąży: grzybicze zapalenie pochwy (grzybica pochwy, drożdżyca pochwy, kandydoza pochwy) – wywoływane przez drożdżaki z rodzaju Candida. Infekcja grzybicza objawia się bólem pochwy, świądem okolic intymnych, pieczeniem i zaczerwieniem sromu, białym nalotem na wargach sromowych, gęstymi białawymi upławami, wyglądającymi jak twaróg; bakteryjne zapalenie pochwy – wywoływane przez bakterie beztlenowe namnażające się w pochwie. Infekcja bakteryjna objawia się mlecznymi lub żółtawymi upławami o nieprzyjemnym, rybim zapachu, uporczywym świądem sromu, pieczeniem i obrzękiem sromu, a nawet bólem pochwy i warg sromowych. Do charakterystycznych symptomów infekcji wywołanych przez bakterie tlenowe należą: ból, pieczenie, dyspareunia oraz obrzęk i zaczerwienie sromu; rzęsistkowe zapalenie pochwy – wywoływane przez pierwotniaka – rzęsistka pochwowego. Infekcja rzęsistkowa objawia się szarawą lub żółtozielonkawą pienistą wydzieliną z pochwy o nieprzyjemnym zapachu, pieczeniem i świądem pochwy, podrażnieniem śluzówki pochwy i sromu, plamieniem, uczuciem dyskomfortu lub bólu podczas kontaktu seksualnego [19, 23]. Już od początku ciąży wiele pacjentek skarży się na upławy z dróg rodnych. Czasami nie oznaczają one patologicznych zmian, lecz są wywołane zmianami hormonalnymi w ciąży. Wodnista, mleczna wydzielina o łagodnym zapachu to nie symptom zakażenia pochwy, ale normalny objaw ciąży. Konsystencja wydzieliny pochwowej na początku ciąży może przypominać śluz pojawiający się w czasie owulacji bądź podniecenia seksualnego. W ostatnich miesiącach ciąży bywa jej tak dużo, że konieczne staje się używanie podpasek. Obj... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Położnictwa i Ginekologii" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję ...i wiele więcej! Sprawdź

Sprawdza się często w infekcjach wywołanych przez bakterie oporne. Testowany jest również w zwalczaniu infekcji grzybiczych. Przepis na naturalną kurację na infekcje pochwy . Wsparcie w leczeniu infekcji pochwy mogą stanowić kąpiele lecznicze lub nasiadówki z zastosowaniem odwaru lub naparu. Odwar:

pieczenie pochwy w ciąży forum